20 yıldır oturduğum sokağa her girdiğimde o zamana kadar ne yaptıysam hepsi benimle beraber en son halimi düşünürüm. bugün girdiğimde gereksiz olan herşeyin o yürüyüşte bir anda silindiğini de farkettim. mahalle bööle bişey galiba. tam anlamıyla onu benimsememem umurunda bile değil zaten 20 yıl olmuş. Vay didim gençlik.