Kendi insanlık anlayışımı yaşayabildiğim ölçüde etrafımda ki herkese, (ne benim ne de karşımdakilerin isteği dışında) gelecekte kesinlikle duyduğum sevgi gücünde acı çektirebilmek, beni yalnızca insan taklidi yaparak yaşamaya mahkum etmiş durumda. Sevdiğim kadının bundan etkilenmeyecek olduğuna, gerçekten kalpten inansam da ne o ne de ben insan taklidi yapmayı bırakamayacağız sanırım. İnanmaktan vazgeçmememdir beni hayatta tutan.